Mijn zwakke gestel had zich laten ompraten om met de nozems van Veto mee op weekend te trekken in Essen. Dat is bijna buitenland en liet mij toe even de dagelijkse spanningen en geweldplegingen rond Brussel-Halle-Vilvoorde te vergeten.
In het opgaan werden wij evenwel verrast door de spontaniteit van het treinpersoneel in hun stakingsdrang. Daar stonden wij dan mooi te koekeloeren ter hoogte van Mechelen. Gelukkig reden de treinen van onze Noorderburen met bestemming Schiphol wel nog door ons land.
Vrij van elke vijandigheid hielp deze vreemde volksgemeenschap ons uiteindelijk tot onze bestemming in een serie uitpuilende wagons. Raar hoe in dat soort omstandigheden er een opmerkelijke vorm van solidariteit onder de reizigers ontstaat: wij tegen de boze buitenwereld die ons laat stikken in sjaal en winterjas. Ik begin te snappen hoe oorlog ook mensen dichterbij kan brengen. Zie in dat laatste echter geen wens.
Bij het vertrek in Leuven werden we trouwens ook al geboycot door een stakende ticketautomaat. Dat weten we dan ook weer, dat die dingen zich draaiende moeten weten houden met Windows en Internet Explorer.
Hoe dat technisch probleem zich heeft opgelost? Wel, wat doet u thuis als Windows sputtert? Juist ja, eens af en aan zetten en hopen dat de problemen gaan zoals ze gekomen zijn.