Anderhalf uur

Ooit beloofde ik 20km in anderhalf uur sportieve moed. Dat liep toen niet zo goed af (iets van een knie en een paar maanden lappenmand). Maar zie: twee jaar na datum, is het moment van opleveren gekomen.

Eindtijd van mijn 20km door Brussel 2010: 1u33min. In detail ziet dat er ongeveer zo uit (link naar Runkeeper – tijden/afstanden komen niet helemaal overeen omdat de gps-tracking al van voor de start begon)

Straffe verhalen uit de koers heb ik helaas niet. Mijn enkels, rechterknie en platvoeten die na 15km beginnen te protesteren zijn nog bezwaarlijk nieuws te noemen. Verder was ik afgesloten van de buitenwereld dankzij het tempo-bevorderende gedreun van Queens of the Stone Age en AC/DC in mijn oorschelpen.

Zo. De kritische sponsor die wachtte op resultaten alvorens zijn act te stellen, mag dat nu of de komende dagen nog altijd doen op het rekeningnummer van Vredeseilanden: 000-0000052-52 met vermelding Loper: Jelle Gooosens.

Mijn entourage dankt u.

Mediafiguur

Artikel HLN

Mijn 20km door Brussel slash Loop naar Afrika-campagne breekt na een kleine twee weken zoveel potten als sommige polletiekers beloftes (ja, ik schrijf dit van aan de toog, waar het spraakwater met hectoliters de volksmond invloeit).

Zo haalde ik gisteren nét niet de voorpagina van Het Laatste Nieuws. Vlaanderens meest gelezen gazet heeft nu ook een meest gelezen artikel. Daarin wordt naast mijn deelname aan de 20 kilometer ook de precaire veiligheidssituatie van sommige parcoursonderdelen belicht. Er zou geen verband bedoeld zijn tussen die twee.

Thans ben ik dus een mediafiguur. En als mediafiguur ben ik voortaan over alles interpelleerbaar. Hier alvast enkele uitgesproken meningen om het zomerse talkshowseizoen aan te zwengelen:

  • Ga ik stemmen? Ja! Maar ik zal na het uitbrengen van mijn stem de elektronische stemkaart inslikken voor de ogen van de wachtenden om via mijn verteringsproces de vergankelijkheid van onze democratie aanschouwelijk te maken. (In geval van papieren stemming permiteer ik mij vijf minuten om het papier voldoende week te smekken.)
  • Vind ik dat de koning naar Congo mag? Ja, maar enkel als Piet Piraat mee mag. Of die zwarte van Ketnet.
  • Ben ik voor de confederale staat? Absoluut, zij het onder postume voogdij van vader Eyskens of Achiel Van Acker.

Altijd bereikbaar. Tenzij na zondag, als ik mij totaal in de vernieling gelopen heb.

Mijn plan tegen de honger

Veel woorden ga ik er niet aan vuil maken. In plaats daarvan heb ik er twee minuten YouTube mee gelegd.

Een boodschap in het Engels, zodat de internationale donorgemeenschap de kar der generositeit mede kan vullen.

Jawel, het moment van ’t jaar is dus weer aangebroken. 20km zal ik op 30 mei door de straten van Brussel huppelen voor een nobel doel. En u kan deel worden van de experience.

Sponsor mij met enkele staalhaarde (en vanaf 30 euro zeer fiscaal aftrekbare) euro’s voor Vredeseilanden.

  • 000-0000052-52 met mededeling ‘Loper: Jelle Goossens’.
  • Online geven kan ook met dezelfde mededeling.

En verder: sharen die boodschap. Dat ze zo viraal moge worden als herpes op groeihormoon.

Delen

(A propos: mijn belofte van vorig jaar om nooit meer in de derde persoon over mezelf te spreken, heb ik helaas niet kunnen houden. Maar hé, Johan Museeuw en Roger De Vlaeminck doen het ook nog altijd.)

Voorbereiding is alles

Loop naar Afrika

Voorbereiding is alles. Vandaar dat ik de avond voor de 20 kilometer doorbracht in Leuven in gezelschap van ondermeer: penne carbonara, een slot blanchkes en twee homegrown Leuvense stadscoctails.

Heeft het gewerkt? ’t Zal wel zijn. Afgeklokt op 1:49u. Ik had gemikt op 1:45u, hetgeen haalbare kaart is wanneer men vanuit de allerachterste linies opereert.

Maar jongens toch, wat een getaffel onderweg. Bij elke versmalling, bij elke tunnel aanschuiven geblazen. Bij het buitengaan van een tunnel mocht ik nog getuige zijn van een accident met volgende elementen: een man, een hoofd, een val, een boordsteen en bloed.

Er was een dokter in de buurt, dus ben ik daar ook niet langer dan nodig ramptoerist blijven spelen.

Voor het overige liep het betrekkelijk vlot. Op de Tervurenlaan kon er zelfs nog een versnelling af, zigzaggend tussen de verkrampte lijken die zich daar de slothelling opsleuren.

En de knie? Die heeft het doorstaan. Ja, een beetje zeer, net zoals de corresponderende enkel, maar daar kan ik mee leven. Mijn platvoeterige basis zal mij wel nooit geschikt maken voor de lange afstand.

Dient het nog gezegd dat deel worden van deze prestatie nog steeds kan? En wel via 000-0000052-52 met vermelding Loop naar Afrika – Jelle Goossens.