Afvalkalenders.be

Het huisvuil buiten zetten mag dan niet de meest verheven onder de huishoudelijke taken zijn, het moeilijkste aspect ervan is er simpelweg aan denken. En ik denk er doorgaans aan wanneer de vuilkar de straat uitrolt, nog achterna gezeten door zijn achterop geraakte oranje matrozen.

Waar ik dus over moet kunnen beschikken, is ofwel een performanter brein, ofwel een Google Calendar met daarin de afvalophalingen voorgeprogrammeerd. Dat laatste dus. Google is dan zo vriendelijk om de avond tevoor een sms tot mij te richten, waarna ik mij in een ideëel scenario tot daden beweeg. In november peilde ik al naar het bestaan van zo’n kleinood, evenwel zonder resultaat.

Maar zie: de mensheid evolueert schroeienshard. Nu is er afvalkalenders.be. Noem het de zelfhulpgroep voor mensen met mijn probleem. Van alle windstreken zijn onderhand al afvalkalenders digitaal beschikbaar.

Mijn inbreng is de afvalkalender van Kessel-Lo B. Ik zou zeggen: profiteer of draag zelf bij. Uw hemel is soms snel verdiend.

Zo wordt 2010

De jaarwende bracht andermaal een trein van zelden echt verlangde terugblikken en voorspellingen op gang. Daaronder enige zeer verdienstelijke pogingen, maar het dunkt mij dat zij allemaal op schromelijke wijze enkele voorname macro-maatschappelijke tendensen van uiteenlopende aard negeren.

De totale doorbraak van asociale netwerken
Je verzamelt er in een handomdraai al je vijanden en kan er met een flair van welgemanierde schoftelijkheid je afkeuring laten blijken dankzij de omnipresente “vind ik kut”-knop.

BV-schaarste bereikt tipping point
Niet de klimaatopwarming, grondstoffenschaarste of opflakkerende voedselcrisissen zullen in 2010 bepalend zijn, wel de voortschrijdende uitputting van BV’s.

Nog meer dan het Internet met zijn vervloekte gratis content dreigt de BV-uitputting het medialandschap tot woestenij te verschorren.

Nieuwe instituten zoals de griepcommissaris ten spijt, is de instroom van nieuwe BV’s te klein om een antwoord te bieden op de dodelijk uitval van BV’s en de toenemende vraag, nu ook de kwaliteitsbladen almaar meer steunen op de wederwaardigheden van de BV-gilde.

Verslaggeving over Facebookgroepen en De Slimste Mens kunnen in het begin van het jaar de schaarste nog even maskeren, maar daarna is het over en uit.

De regering stelt daarop in crisisberaad voor een cohorte BV’s uit pensioen terug te roepen. Ja, zelfs Will Ferdy wordt in alle kringen weer volledig gerehabiliteerd. Een piste op langere termijn is een gericht kweekprogramma, dat vanzelfsprekend per reality format naar de huiskamers verscheept wordt.

De telecom-oligopolisten blijven ook in 2010 het internet castreren
Ondanks de aangekondigde zegeningen, verlammen Tripple play en dichtgetimmerde settop boxen de markt verder.

Overal breekt mobiel internet door, behalve in België. De aanbieders vinden hun tarifering per 100 kilobyte perfect passen in de retro-tijdsgeest. “De praktijk van de voorbije tien jaar wijst bovendien uit dat 90% van onze klanten die nieuwerwetsigheden toch allemaal niet gebruikt”, luidt het in een reactie van de gevestigde spelers.

En wat is er nu van mijn voorspellingen van vorig jaar uitgekomen?

  • Op de ruïnes van de ineenstuikende woningmarkt zal ik mij in 2009 hopelijk enkele bescheiden vierkante meters woonoppervlakte verwerven. CHECK
  • De politierel blijkt nog meer opgeblazen dan de balans van een doorsnee grootbank. CHECK

Andere elementen zijn ofwel nog in opbouw, ofwel je reinste wishful thinking van mijnentwege.

Niet bij stilgestaan

Daar had ze duidelijk nog niet bij stilgestaan. Het had echter weinig zin om retroactief nog de wenselijke overwegingen te maken, want de ontmoeting van haar kin met de ijslaag die zich op het asfalt had gevormd, maakte zonder meer duidelijk dat fietsen op dergelijke ondergrond niet tot aanbevelen strekt.

Opgetrokken jukbeenderen en dichtgeknepen ogen exposeerden haar evidente lijden. Tussen haar op elkaar geknelde kiezen ontsnapte een hoog geïntoneerd geluid dat meer dan eens als opmaat klinkt naar een onbedaarlijke huilsymfonie.

Toch takelde ze zich manmoedig recht langs de arm van een helpende ziel. De pijn verbijtend. Want ja, de mensen kijken.

Nu, die mensen keken al even. En al die mensen dachten al evenlang: als ze daar aan die ongestrooide weg maar gewoon even van de fiets stapt. En toen ze dat niet deed en haar voorwiel de onheilsplaats kustte, dachten de mensen: als ze nu maar niet de voorste rem aantrekt.

En nog even later dachten de mensen: kieke. Een pejoratief dat godzijdank algauw plaats maakte voor oprecht medelijden en intermenselijke behulpzaamheid.