Ik ben de ideale man. Ik zeg dat niet zomaar. Welnee, de bewijslast is ronduit overweldigend. Proper op m’n eigen, een bovengemiddelde fysieke conditie, op de hoogte van wat er reilt en zeilt van de parochie tot de VN én behorende tot de bezittende klasse middels een niet onaardig stukje vastgoed. Ik heb bovendien niet meer aansporing nodig dan anderhalf glas cava om onaangekondigd een buffettafel te vullen met mijn gevoelens. Lees verder De ideale man
Jawadde, mijn dijen zien nog rood van het kletsen. Was me dat lachen, zeg. Zullen we ze nog eens vertellen? Vooruit. Rudy! De Leeuw! Heeft! Via! Een! Familievennootschap! Gebruik! Gemaakt! Van! De! Notionele! Interestaftrek! Terwijl hij – en nu komt het -Â dus zelf pleit voor de afschaffing van die regeling! (Of toch minstens voor een hervorming ervan.)
Wat zeggen we dan? Hypocriet! Tweezak! Cafard! Farizeeër! Huichelaar! Tartuffe!
Mooi zo. Gun uzelf een ogenblik om uw ogen droog te wrijven. Lees verder We zijn allemaal hypocrieten. Gelukkig maar.
Andere tijd, zelfde discussies.
Ziehier enkele stimulerende fragmenten uit de General Theory (1936) die ik Kindle-achtig markeerde voor latere consultatie. Gewoon omdat mannen die het onderhoud van snor en wenkbrauwen ernstig nemen het verdienen om geciteerd te worden. Lees verder Flardjes Keynes
Ontwikkelingssamenwerking doet niet wat we ervan verwachten, zo stellen verschillende auteurs de laatste jaren vast. De armoede in de wereld lijkt nog altijd uitzichtloos groot en de Westerse hulp heeft zelfs tot welgedocumenteerde perversiteiten geleid. Hoe is het zover kunnen komen? En heeft het wel zin om voort te boeren met die hulp? Vredeseilanden probeert antwoorden te geven en geeft haar visie op waar het met ontwikkelingssamenwerking naartoe moet.
Soms zet ik mijn bril op en schrijf ik pseudo-intellectuele stukken van veeleer langdradige aard. In dit geval fungeerde ik als co-auteur ter formulering van onze visie op ontwikkelingssamenwerking. Lees verder op MO.be…