Categorie: Verzuring

Dat gsm-operatoren dieven zijn! Gisteren nog werd mijn schamele belkrediet met 1.15 euro gecrediteerd voor een gesprek van amper anderhalve minuut. Nochtans na 18u, maar voor die zakzetters zullen de kantooruren dan nog onverminderd voortduren.

Zelfs de laagst mogelijke tarieven zijn nog altijd degoutant duur. En maar reclame maken dat men tegenwoordig voor 20 cent per minuut kan bellen. Wel, dat zijn er nog altijd minstens 18 teveel. Dat men overigens 10 cent durft te vragen voor een gehandicapte boodschapdienst als sms, is al helemaal krankzinnig in het licht van de verdere technologische ontwikkeling.

Wanneer komt daar revolutie van? De gewone burger lijkt vooralsnog gedwee te betalen zonder verdere vragen te stellen. In plaats van te mekkeren over hoge belastingen, zou men beter doen zoals ik: janken over hoge telefonietarieven!

Trouwens, wat doet Koffi Anan hieraan? Niks, noppes, nul de balle, kop in het zand! En onderwijl crepeert de kleine, malcontente werkloze achter zijn pc, zich volstekende met vetzakkerij allerhande teneinde een depressie af te wenden…

Thesissen maken schijnt een hels karwei te zijn. Ik vond dat uiteindelijk nog meevallen. Wat mij tot nog toe het meeste agitatie heeft bezorgd, is de inlevering van het onding.

Dus ik ga woensdag naar de kopiewinkel om de hele reutemeteut in meervoud te laten afprinten. Dat heeft mij daar een uur en half geduurd, wat de tijd op 11u45 bracht. Voorgaandelijke raadpleging van de openingsuren van de studentenadministratie, had mij geleerd dat deze al sluit omstreeks 12u. Geen probleem, dan komen we daar graag nog eens voor terug!

Vrijdag bijvoorbeeld, rond 10u30. Zoals hier ten slotte te lezen valt (op de door google gecachte pagina), is de dienst dan open. Maar helaas, driewerf helaas… Aan de deur hing een A4 dat melding maakte van gewijzigde openingsuren tijdens augustus. Vrijdag is de dienst gesloten. Gelijk hebben ze! Vier dagen in de week twee uur openhouden is meer dan genoeg, want van werken wordt men moe, dat is geweten. Ik dus weer met mijn zes exemplaren van 175 bladzijden richting bushalte.

Maar afgezien van dit geveinsd begrip, maak ik mij toch de niet ter zake doende bedenking dat een bordeel over transparantere openingsuren beschikt. Juist vandaag zijn de gewijzigde openingsuren trouwens toevallig online aangepast (“Laatste wijziging: 18-08-2006”). Enigszins laat gezien die openingsuren nog maar tot 21 augustus geldig zijn.

Enigszins laat was ook mijn vaststelling dat men zich moet inschrijven om zijn thesis in tweede zit in te dienen. Om precies te zijn, ??n maand te laat. Bij gebrek aan ervaring met tweede zittijden, was mij dat compleet ontgaan, en elke melding daarvan per elektronische post is eveneens afwezig gebleven. Dan maar speciale verzoekschriften indienen en hopen dat de redelijkheid van de Verlichting nog altijd in de universiteitsgangen rondwaart.

Ellende, doffe ellende. Indien u zelf recentelijk ook bent vast komen te zitten in de valstrikken van ene of gene administratie, mag u dat altijd melden. In de Flair heb ik eens gelezen dat zoiets therapeutaal werkt ofzo.

De arbeidsmarkt is een klant rijker, en het ziet er sterk naar uit dat ik die klant ben. Jawel, deze jongeman is de facto afgestudeerd. Bijstuderen lijkt mij compleet overbodig, in mijn geval zelfs volstrekt onwenselijk.

Zo komt het dat ik dezer dagen vdab.be afschuim op zoek naar valabele kandidaat werkgevers. Daar zouden vraag en aanbod elkaar op de arbeidsmarkt immers moeten ontmoeten. Vlekkeloos verloopt deze ontmoeting helaas niet.

Hoe vind je immers op de vdab een job voor een communicatiewetenschapper? Redacteur/journalist, communicatieverantwoordelijke, researchmedewerker, marketeer,… in principe zou het allemaal mogelijk moeten zijn met mijn diploma en ik zie mij al die jobs doen ook. Kieskeurig ben ik dus niet.

Maar op de vdab-site is er niet echt een rubriek te vinden waar dit soort jobs onder geklasseerd worden. Geen enkele van die hoofdrubrieken deugt overigens. Transport & logistiek, bouw & constructie, productiearbeiders & -operatoren,… een mens zou bijna denken dat de diensteneconomie al weer achterhaald is. Of wat met de rubrieken “bedienden” of “dienstverlening”? Valt 95% van de ecomomie daar niet onder? En met een categorie als “kunst, landbouw, divers beroepen” schiet men zo mogelijk nog minder op. Dan maar op trefwoord zoeken, maar dat levert tot mijn grote spijt vooral volslagen irrelevante resultaten op.

En dan zijn er nog sites zoals Vacature.com of Jobat. Daar heeft men w?l rubrieken in de zin van “kunst en communicatie” of “redactie en communicatie”. Maar jammer genoeg voor het gebruiksgemak, overlapt het jobaanbod van hun databanken elkaar slechts gedeeltelijk. Ik heb ook geen goesting om drie keer mijn CV via een irritante procedure in hun databank te zetten. E?n keer op vdab is mij al genoeg. Deze parallelle kanalen dienen dus enkel om de stressbestendigheid van de argeloze werkzoeker te testen. Een complot, zeg ik u!

Neen, qua transparantie scoort die arbeidsmarkt wat mij betreft even hoog als de boekhouding van een Waalse huisvestingsmaatschappij. Contaminationeel gesproken is het een bos waarin een kat haar jongen tussen de bomen niet meer terug vindt.

Sinds enige maanden word ik geconfronteerd met een nijpende probleemstelling die mijn gemoedsrust danig op de proef stelt. Het betreft hier het openen van een brik melk uit den Aldi.

Deze ochtend was het weer zover. Vermits ik mijn corn flakes liever niet droog consumeer, vervolmaak ik deze ontbijtvorm met een niet te veronachtzamen hoeveelheid half volle melk uit den Aldi. Bij het openen van het melkbrik dient men evenwel een aluminiumfolie te verwijderen die de luchtdichte verpakking van de melk garandeert.

Gedurende dit verwijderingsproces ontstaat het euvel. Bij elke opening gutst er namelijk een klodder melk uit de verpakking die in een straal van 20 centimeter het tafelkleed bevuilt. Niet zeldzaam wordt daarbij ook een kledingsstuk van mijnentwege bevlekt, met veelvuldig gekijf van ons moeder tot gevolg.

Nu kunt u zeggen dat ik gewoon lomp ben. En helemaal zal ik van deze ondeugd wellicht niet vrij te pleiten zijn. Maar ik heb onderhand al verschillende technieken uitgeprobeerd om de betreffende melkverpakking op een propere wijze te openen.

Lees verder Opgespat