Categorie: Verzuring

Importarrogantie

Voor het goed voorkomen van de publieke ruimte wens ik mijn hoop uit te drukken dat de gemeenteraadsverkiezingen snel voorbij zijn. Ik doel met het voorgaande niet alleen op de gatlelijke plakkaten langs de wegen met portretten die getuigen van een fotografiegenre dat in de jaren ’50 reeds gedateerd was. Ik verwijs vooral naar de verschrikkelijke televisie die onze democratische hoogmis bij wijlen voortbrengt.

Ik ben nochtans niet snel ontevreden. Ik verteer zowat elk verkiezingsprogramma, hoe lichtvoetig het opzet ook. Maar ergernis is nooit ver weg, en als het op ergernisopwekkende figuren aankomt, spant Derk Jan Eppink dezer dagen onbedreigd de kroon. Welk gedrogeerd Censydiam-panel heeft voor dit mansmens ooit hoge waarderingscijfers uigesproken opdat hij alle debatprogramma’s in Vlaanderen mag blijven infiltreren? Dat belerende toontje, die huizenhoge arrogantie gecombineerd met Hollandse betweterigheid die dan resulteert in pseudo-kritische bijdragen… Ik zou daar haast mijn liefde voor het medium televisie voor laten. Gelukkig beschik ik over teveel ongestructureerde vrije tijd die dient ingevuld te worden middels visueel entertainment.

Vanavond in Terzake 06 XL deed Derk uit de doeken waarom CD&V aan de rand van het moreel verval stond. Hij baseerde zich voor deze verstrekkende conclusie op maar liefst ??n empirische waarneming: het verkiezingsfilmpje van Ivo Belet. Daarin wordt laatstgenoemde belaagd door een tomeloze fan die de grenzen van de Christelijke kuisheidsgrenzen dreigt de overschrijden door Ivo bloot te stellen aan haar fysieke verlokkingen.

Dat was meer dan een brug te ver voor Eppink. Die vond dat Belet maar eens moest stoppen met dat hip gedoe en moest zijn wat hij echt was: een saaie seut van de VRT-nieuwsdienst. CD&V dreigde volgens DJ Eppink zijn serieux en geloofwaardigheid te verliezen door het losbandige gedrag van de would-be burgemeester. En over verloren geloofwaardigheid weet Derk Jan alles sinds zijn terugkeer als objectief politiek analyst na zijn in dienst treding bij VVD-EU-commissaris Bolkestein.

OK Derk, ik begrijp dat het niet gemakkelijk is om elke dag iets te vinden om over te lullen in een verkiezingsprogramma op Canvas. Maar zoek het dan gewoon wat minder ver. Praat eens over het weer. Daar heb je ongetwijfeld ook verhelderende inzichten over die daarom niet minder deining veroorzaken.

Opgespat II (victorie)

Kameraden, groot en goed nieuws is ons deel, want wij hebben gezegevierd! Enige tijd terug stelde ik op deze webstek het ontwerpmatige falen vast van de melkbriks van den Aldi. Deze verpakkingen leden immers bij opening in opspattende richting aan vochtverlies. Maar ons protest is niet in dovemans oren gevallen. Sterker nog, het is doorgedrongen tot de hoogste regionen van het management, zo stelde ik gisteren vast bij een bezoek aan de hard discounter.

 

De opening (of sluiting, dat is maar hoe je dat bekijkt) is immers volledig herontworpen. De rechthoekige lip-opening waaronder normaliter een dunne, afsluitende aluminiumfolie huisde is vervangen door een ronde teut waaronder een plastieken lipje is aangebracht, dat eenvoudig te verwijderen is. En, wat in deze echt van belang is: het openen van een nieuwe verpakking kan nu zonder dat de witte vloeistof de directe omgeving bevuilt.

Ik ga daar niet vals bescheiden over doen: ja, deze overwinning op het grootkapitaal smaakt bijzonder zoet. Ik wens dan ook de duizenden sympathisanten te danken die onze rechtvaardige actie op een of andere manier gesteund hebben. Hetzij mondeling, hetzij door een wafelenbak te organiseren, hetzij door deel te nemen aan een van de zitstakingen in een Aldi-filiaal te lande.

Waar was u…

… op 11 september?  Wel, ik zat toen nog gewoon op de middelbare school, waar ik wellicht aan het leren was over onzichtbare, endogene organismen die zich geslachtloos voortplanten in donkere holtes teneinde een hoger goed mogelijk te maken. Maar eigenlijk doet dat niet ter zake. Niettemin vertelt half Belgie mij vandaag in mijn gazet waar zij zich op die dag geografisch situeerden.

Dat levert redelijk te verwachten antwoorden op. Driekwart van de ondervraagden waren politici en die zaten gewoon in een vergadering waar ze tot hun onuitgesproken tevredenheid abrupt van verlost werden. Het overige kwart was eveneens bezig met iets in de lijn van hun beroepsbezigheid: de reclamemaker was reclame aan het maken, de sporter aan het trainen en de muzikant was voorwaar een cd aan het opnemen.

Bladvulling van laagwaardige kwaliteit dus. Het enige aanvaardbare excuus voor deze dwaling is een nijpend tekort aan redacteurs als gevolg van een acute diarree-epidemie die het gros van de journalisten aan de pot gekluisterd hield.

Op die manier kan ik ook een periodiek vullen: “En u? Waar was u vandaag toen er weer 20.000 mensen aan honger stierven?”

tags: , ,