Waarschijnlijk kijk ik over een jaar of 40 terug op het moment van die bewuste dag van mijn onbewuste leven, en denk ik kniezend bij mezelf: toen, toen had het verdekke moeten gebeuren.
Maar het gebeurde niet.
Lees verder Niet echt ne knappe, maar ne goeie gast
“Dit ziet er niet goed uit.”
De man in witte stofjas keek met zorgenvolle blik naar zijn computerscherm, waar een radiografie het schermoppervlak vulde.
Ik steunde op het bureau en boog voorover om met hem mee te kijken.
“Hoe bedoelt u?” Lees verder Dit had allemaal voorkomen kunnen worden
Om treintechnische redenen die niemand kan verklaren, valt de kans niet uit te sluiten dat een treinrit van Antwerpen naar Leuven in de latere uren een halte vereist in Aarschot. Vandaar scheidt een laatste tussenstop het vagevuur van de hemel.
Schuin tegenover mij vult het coupé zich met een man en een vrouw. Een koppel, inderdaad, zo eind de dertig. Zij is goed bedeeld van vlees en huid en draagt een geruit hemd, dat dertig centimeter onder haar wollen trui lobbert en mee uitdijt met haar onderstel. Hij lijkt aan zijn medium Anderlecht-shirt een bescheiden valscherm te hebben. Lees verder Gij doet gewoon geen moeite niemeer
Jaren van ingetogen zelfevaluatie leidden mij tot het onontkoombare besluit: ik ben in weze veel te eerlijk. In de lagere school vonden meisjes en beginnende juffen dat bij momenten nog ontwapenend. Daarna veelal kwetsend. Vervolgens leer je naast de kleine ook de grote leugen eren. Dan ben je volwassen. Lees verder Ik ben niet alle vrouwen