Categorie: Fotografie

Waarom niet nog eens terugblikken op Leuven in Scene? Toen was het om te beginnen al beter weer dan de laatste dagen en konden we ons visueel te goed doen aan het Leuvense stadhuis in kleur.

Dit schitterend schouwspel was een creatie van de Franse lichtkunstenaar Patrice Warrener. Een man met een geschiedenis, zo leert de research ons. In 1975 richtte hij Crystal Machine op met de Britse muzikant Tim Blake, een samenscholing die elektronische muziek bracht in combinatie met spetterende lichtshows. Voor de allereerste keer werd toen gebruik gemaakt van laserstralen, een nummertje dat Warrener nog eens overdeed toen hij met Yes mee op tournee ging. Die man is dus gewoon een pionier, quoi!

In de tegenwoordige tijd trekt de man de wereld rond om alllerhande gebouwen te verlichten met behulp van zijn chromolithe-techniek. De ietwat oudere heer heeft daarmee ondertussen al wat ervaring opgedaan, onder andere in Yorkshire en Gouda.

Niet iedereen vindt hem blijkbaar ongelooflijk sympathiek, maar ik heb hoegenaamd geen klachten over de mens. Hij was zelfs zo vriendelijk om even voor mijn lens te poseren.

Veto had overigens een kort interview met de kunstenaar, waarin hij het Leuvense stadhuis op volgende wijze bestoeft:

Het was het mooiste gebouw waarmee ik ooit gewerkt heb, heel rijkelijk versierd. Maar de rijkdom van het gebouw maakt mijn werk wel gecompliceerder. De eerste keer dat ik het gebouw zag, kon ik mijn ogen niet geloven. Ik wist echt niet dat zoiets bestond.

Dank u wel, Patrice. Louis zal het gaarne horen!

Klik hier om de volledige fotoset te bekijken, of hier om het geheel in slideshow te bekijken.

Laat mij beginnen met een geruststellende boodschap naar aanleiding van het incident van gisteren: mijn toestand is weer stabiel. Ik wens de internationale gemeeschap te bedanken voor de warme steun die ze heeft laten blijken tijdens deze moeilijke momenten. Hou er wel rekening mee dat mijn administratie enige tijd nodig zal hebben om alle steunbetuigingen te beantwoorden.

In de tussentijd mag u zich vertederd tonen bij volgend beeld:

Ja, geef maar toe dit beeld bij u dezelfde neigingen losmaakt als bij mij: ongecontroleerd op de teentippen beginnen huppelen en daarbij op een puberterende meisjesfrequentie de volzin “maar dat is keischattig” uitbrengen.

Ideaal weer om nog eens een paar foto’s online te gooien. Ditmaal wensen we bij te dragen tot de popularisering van het improvisatietheater. Op de foto’s wordt deze volkse aangelegenheid uitgeoefend door Preparee, een gezelschap van Leuvense studenten, hier bij uitzondering bijgestaan door een stel proffen.

Klik hier voor een slideshow, of hier om ze om minder geautomatiseerde wijze te besnuffelen.

De foto’s werden getrokken voor Veto 21 bij dit artikel.

In een zeldzaam moment van activiteit heb ik de foto’s van het concert van DAAU eens van onder het stof gehaald. Veel actualiteitswaarde kunnen we daar niet aan toedichten, want het concert dateert al van 18 mei 2006.

De foto’s zijn destijds getrokken voor Veto onder het moto “pik eens een gratis optreden mee”. U ziet: het is al te kortzichtig om alleen onze zuiderse landgenoten van profitariaat te betichten.

Voor zover ik recht van spreken heb, mag ik u melden dat het een uitstekend concert was. Die Anarchistische Abendunterhaltung bestaat uit een stel gedegen muzikanten, zoals dat in de professionelere pers wel eens genoemd wordt. Met twee van die gedegen muzikanten kunt u hier een interview lezen.

Enkel over de belichting was ik in mijn hoedanigheid als hardwerkende fotograaf niet bijster te spreken. Dikwijls teveel tegenlicht, te weinig “gewoon” licht en een overmatig gebruik van een bordeelachtige, rode zijbelichting. Maar kom, voor de prijs mogen we niet klagen!