’t Moet ergens midden maart geweest zijn dat wij de vlucht kozen richting Marokko. In zes dagen kabbelden wij door Casablanca, Marrakech en Rabat, met dank aan de Marokkaanse spoorwegen voor de grote verplaatsingen.
Als het op doelloos reizen aankomt, zijn wij modeltrotters. Onze werkwijze? Zonder plan van aanpak rondstruinen in steden, hier en daar een theetje slurpen of, zoals in Rabat, een bièrre spéciale in de Noord-Afrikaanse versie van Café In Den Ouden Tijd. Zwijg ons van: dat moet je zeker gezien hebben. Wij moeten niks. Hoogstens wat foto’s trekken – en dan nog.
De slotsom van elke geslaagde reis is de vaststelling dat mensen grosso modo dezelfde dingen nastreven op min of meer dezelfde wijze. Dat er in de late nacht iemand op overspannen toon en elektrisch versterkt de schepper aanroept langs de moskeetoren, is bijvoorbeeld een detail waar een beetje local los doorheen slaapt.
Verder plast men hier zoals overal tegen grote bouwwerken, geklasseerd of niet…
… Treden vrouwen niet zonder winstoogmerk in het huwelijk…
… Geniet men vanop hogerlegen plaatsen van overroepen uitzichten op zee …
… Wachten mensen ijsberend op treinen die hier pertang zelden vertraging hebben…
… Worden op café oplossingen bedacht voor wereldproblemen, waarvan de implementatie vervolgens verdaagd wordt tot na het volgende rondje…
… Worden bedelaars met volle overgave genegeerd…
… Houden kooplui de edele kunst der hard selling in stand…
… Bieden waterplassen de middelmatige fotograaf de gelegenheid tot het schieten van beelden met spiegelingen…
… Vallen voetpaden al eens te breed uit…
… Wordt er graffiti aangebracht onder het mom van plaatsmarkeringen op maat van slechtzienden…
… Scheten duiven geestdriftig trottoirs vol onder aanmoediging van de op rust gestelde bevolking…
… Gaan dames in conclaaf om de effectiviteit te monsteren van de laatste 7 vermageringstips uit een blinkend lifestyleblad…
… Bezoeken mensen monumenten waarvan ze achteraf moeten opzoeken wat daar nu precies de bedoeling van was…
… Voelen heren de noodzaak om zich langdurig te vestigen op de rug van een steeds vermoeider uitziende knol.
Meer plaatjes? Hier zie:
Een gedachte over “Marokko in zes dagen zonder plan van aanpak”