’t Is gebeurd.
Na enig armworstelen met de administratie, reken ik mij heden tot de BTW-nummer-houdende klasse van dit land. Ik ben zelfstandige – zij het in bijberoep. Copywriting, fotografie en een vage rits aanverwante diensten. Samengevat: tekst, beeld en dinges.
Niet dat er nu spoorslags een smekende menigte klanten in rijen staat te drommen aan mijn deur. Ik moest het maar eens doen, vond ik, en zien wat het geeft. Kwestie van dat ‘af en toe een foto trekken’, en ‘af en toe een tekstje boetseren’, en ‘af en toe iemand uit de nood helpen met een site’ op een professionelere wijze af te kunnen handelen. Verder zien we wel.
Op een druilerige zondag heb ik in één van mijn befaamde creative badjas-sessions® gelijk een logo ontworpen en een website verwekt op basis van een gediefde template.
jasperwiet.com is thans het het platform (want websites zijn zo ontiegelijk passé) van mijn bijklussende cogito.
Alors. De kleine zelfstandige? C’est moi aussi. Of toch un peu. Ik voel de implicaties nu al: iedere ochtend de bedstee uit sobbelen onder een litanie van scheldproza jegens het verzamelde vakbondswezen, de inhalige fiscus en de door regeldrift geslagen politieke klasse… Clichés zijn er om te eren en te conserveren in het tabernakel van de volkswijsheid, n’est ce pas?
Dus als u mij nodig heeft, weet u mij te vinden.