Na het onderweg zijn, het aankomen in Savalou. Eerst nog een ontmoeting met de burgemeester, dan kunnen we eindelijk het veld in. Schoenen in de zompige grond, omzichtig laverend tussen de symmetrische rijen rijstplanten die zo’n 25cm hoog staan.
Hoewel een standaard rijstveld minstens het potentieel heeft om er monotoon voor te komen, wekken het bezoek en de ontmoeting met de producenten enthousiasme . Het verhaal van de rijst en de landbouw wordt hier gelijk tastbaar.
In enkele uren groeit het besef welk gekkenwerk er geleverd is om tot dit punt te geraken. De vertreksituatie leunde namelijk nogal dicht aan bij “nietsâ€. Van alles is hier meer dan iets tekort: kennis, geletterdheid, krediet, mechanisering, omkadering van de overheid, wegen,…
We bezoeken uiteindelijk twee boerengroepen die betrokken zijn bij de levering van rijst aan Colruyt. Eerst in Tchetii. Dan in Kpataba.
In Kpataba worden we door de boeren opgepikt om per Chinese brommer naar naar het veld te knetteren, vier kilometer van de hoofdweg. Slalommen over een schampig pad tussen putten, boomwortels, stenen,… Een boer moet hier ook een beetje Stefan Everts zijn.
Het groen van de rijstplanten in combinatie met de bewolkte hemel geeft een merkwaardig kleurenpallet. Eenvoudig natuurschoon in deze reep Afrikaans continent. En voer voor enkele betere fotomomenten met Jef Colruyt, Marianne Thyssen en co.
