Was ik toch wel bijna uit het oog verloren dat er nog foto’s van Nerorock staan te pruttelen op mijn tollende schijfje…
Het moet zo ergens midden september geweest zijn en we mogen het nog zeggen: dat waren de tijden. De graanschuren waren vol, vette communautaire vissen verstrikten zich in de geloste netten, wachtend om gehesen te worden en goede huisvaders pronkten met hunne Fortisaandelen.
Ter zake nu. De eerste tussenstop van drie Nerorockhaltes: Sébi Lee & the Flatfoot Monkey. Een festijn voor al wie een zwak heeft voor te lange groepsnamen. Musicaal was dat ook best te verdragen. Hun klanken wisten bij wijle zelfs de duffe tent te purgeren van de walmen van morsige feestvierders.
