Twee Orvallekes, een verwarmd terras en een dozijn straffe verhalen. Ziedaar de ingrediënten om goedgezind een werkdag af te sluiten en een nieuwe welgeluimd aan te vatten. Zo geschiedde eergisteren ter hoogte van de Commerce te Leuven in het roerend gezelschap van heer Horskaer.
Normaliter moeten wij onze verhalen verzuipen in een saus van overdrijvingen en gewichtigdoenerij, maar sinds mijn alte kameraad zich ten tijdelijke titel in het informatieambtenarenbestaan stortte, gaat dat plaatje niet meer op. Enige matiging is zelfs geboden om geen bitterzoete tranen van tragikomiek te huilen bij zoveel vervreemding op de werkvloer.
De confidentialiteit van het gesprek gebiedt mij niet alles zomaar in de publieke sfeer te storten, dat doet hij zelf elders. Vanuit beleidsperspectief kan ik enkel besluiten dat dit een van de gruwelijkste activeringsmaatregelen van de VDAB tot nog toe moet zijn.