Bij deze mijn gratuite nieuwjaarswensen. Excuses aan zij die mij per sms hun hartelijke wensen overmaakten en die vergeefs op een wederbericht wachtten, maar ik moet mijn gsm-rekening zelf betalen.
Naar ik de media moet geloven – en dat doe ik altijd – had u allen samen 59 miljoen sms-berichten nodig om uw omgeving op de hoogte te stellen van het nieuwe jaar. ’s Lands telefoonoperatoren lieten geen kans onbenut om te communiceren welke halsbrekende toeren zij wel niet uithaalden om dat capaciteitsgewijs te kunnen bolwerken op oudejaar. Want zo sms’jes, dat is me nog al eens een hoeveelheid mediarijke data. En die kabouters die voor de verwerking van al dat plezier moeten zorgen, zijn ook maar met twee armen begiftigd.
Laat ons daar even bij stilstaan. Stel nu dat de gemiddelde sms 100 bytes groot is (en dan spreken we al van de fermere nieuwjaarswens zndr afkrtngn), dan betekent dat in totaal een verwerking van 5,9 Gigabyte data, gespreid over drie operatoren. Dat gebeurt op korte tijd, akkoord, maar voor een mainframe is die klus een borrelhapje. Bij Google zie ik ze toch nog niet zo snel panikeren om een Gigabyte meer of minder. Ik mag niet denken aan de dag dat mensen elkaar via het gsm-net afzichtelijke e-cards gaan doorsturen. De masten zullen kraken.
Iets anders om te eindigen: wist u dat het ongeveer een jaar geleden is dat Saddam Hoessein te koord hing? De doodsverjaardag van de arme man is blijkbaar nu al vergeten. Vanaf hoeveel massagraven wordt men vandaag de dag nog herinnerd?