Ja, ik lees dagelijks de lezersbrieven in mijn krant. Het laat mij toe contact te houden met de leefwereld van de gewone man, die zich blijkbaar dermate kan opwinden over een actualiteitsgebonden gebeurtenis, dat hij na een zware werkdag toch nog briesend achter het klavier plaatsneemt om zijn recht op vrije meningsuiting te consumeren.
Bewonderenswaardig is dat, vooral omdat men 99% kans maakt dat het schrijven ongepubliceerd blijft en de inspanning dus vergeefs was. Maar wellicht is het catharsiseffect van de schrijvende daad minstens even belangrijk als de publicatie van het resultaat.
Lezersbrieven dus. Lees even mee met wat er gisteren op de opiniebladzijden van De Standaard verscheen:
LEONARD (2)
Het wordt bijzonder moeilijk om nog een niet-politiek correcte mening te uiten over homoseksualiteit. De uitspraken van bisschop Leonard zijn dan ook moedig. De katholieken hebben begrip voor de situatie waarin homoseksuelen zich bevinden, maar niet voor homoseksualiteit. Dat blijft tegennatuurlijk en abnormaal en moet bestreden worden.
Het is tijd voor een duidelijk christelijk antwoord op de holebiwaanzin. De christelijke scholen moeten veel duidelijker de leer van de katholieke Kerk over homoseksualiteit uitdragen en verdedigen. De leerlingen zijn al te dikwijls in de waan dat homoseksualiteit normaal is. Hoog tijd dat de leraars, directies en leerlingen van de christelijke scholen opnieuw correct ge?nformeerd worden over de standpunten van de katholieke Kerk hieromtrent. Laat de uitspraken van Leonard hiertoe een eerste aanzet zijn.
Philippe Van der Sande mandataris Vlaams Belang en voorzitter Beweging voor Christelijke Solidariteit
Prijsvraag van de week: hoe kan men begrip hebben voor de situatie van homoseksuelen, maar niet voor homoseksualiteit op zich ?n bovendien vinden dat het bestreden moet worden ?n daarnaast nog eens de warme, Christelijke solidariteit propageren?
Mijn begrip van het begrip “begrip” is blijkbaar niet meer je dat. Er zijn zoals anders prachtige prijzen te winnen.
Dit is een mooi voorbeeld van hetgeen waar de Amerikaanse leuze “We hate the sin, not the sinner” naar verwijst. Met andere woorden, je geaardheid kies je niet (‘situatie’), maar als christelijke homo kan je er wel voor kiezen geen “vuil homogedrag” te vertonen (‘homoseksualiteit’). Stomme onverdraagzame onzin natuurlijk.
Nog een geluk dat ons geloof ene instituut heeft met inzichtvolle nuancerende leiders…
Een heel begrijpelijk voorbeeld, als je huisdier doodziek is.
Dan leef je mee met het beesje, maar ge roeit de ziekte uit..
Desnoods met het beestje..
Klinkt heel barmhartig.