Het geluk staat volledig aan mijn zijde. Vandaag toch. Want ziedaar welke opbeurende boodschap mijn mailbox verblijdde:
Geachte lezer,
PROFICIAT!!
U bent ??n van de gelukkige winnaars van een download van ?The Player? van Daan, verkozen tot Beste Song van 2006 op de Zamu Music Awards.
Dat zit zo. Een dikke week geleden flikkerde er op de website van De Standaard een klein balkje, ter aankondiging van een wedstrijd. Ik ben daar doorgaans niet zo voor te vinden, omdat de kosten-baten-analyse in mijn geval veelal negatief uitdraait. Maar in deze moest men alleen inloggen en OK klikken om deel te nemen. En zo kan ik dus ook een wedstrijd winnen.
Het downloadproces verliep vlekkeloos en in tegenstelling tot een vergelijkbare actie bij De Morgen, wordt men niet gedwongen het Internet Explorer-gedrocht van stal te halen.
Het nummer is op het eerste zicht een gewone MP3 aan 320kps-kwaliteit, wat zonder meer overkill is. De variabele bitrate geniet mijn voorkeur in deze context, maar goed, een gekregen paard haal je niet uit de gracht. Ofzoiets. Ik zie ook niet direct DRM-gerelateerde beperkingen, wat niet wil zeggen dat die zich op een later tijdstip niet zal manifesteren.
Conclusie: we zijn het jaar 2007 en Belgi? zit voorwaar al in het marginale stadium wat legale verspreiding van muziek op het Internet betreft. Ik zie dit nog een hype worden tegen het jaar 2056. Tegen die tijd zal de popmuziek ook geen nummers meer voortbrengen, maar enkel nog ringtones van 20 seconden die vloeiend in een oneindige loop kunnen gedraaid worden.