Het tweede middelbaar brengt mij in 2MW4. Na het débacle in 1A1, was de optie Latijn de facto uitgesloten. Hoewel het theoretisch allemaal nog kon, maar mijn slaagkans zou dan vergelijkbaar zijn met de kwalificatiekansen van de Rode Duivels voor het EK.
2MW4 betekende een radicale omslag van biotoop. Nieuwe gezichten vulden de klas, nieuwe coalities werden gezocht en gevonden. Samen zouden wij bijzondere tijden tegemoet gaan.
Helaas was er reeds vanaf de eerste week sprake van een relatieprobleem met de lerares Frans, tevens klastitularis. Onderwerp van discussie was weer de vermeende luidheid die ik volgens deze gezagdraagster zou extrapoleren. Die stelling steunde ze met feitelijke cijfers van een eerste woordenschattest, die ook het rapport van september een socialistische tint gaven:
Die 12/30 voor Frans viel ook bij de ouderlijke instanties in minder goede aarde. Maar men kan het een mens niet kwalijk nemen dat hij de linguïstieke appetijt verliest bij gedateerde lesboeken als Eventail waarin het gaat over Yoko uit Japon die travailleert met de micro-ordinateur die als opslagmedium de cassetophone gebruikt. Toch worden er in de commentaar bij het rapport drogredenen aangehaald om het tekort te verklaren.
Taken en voorbereidingen… Tot op vandaag blijf ik van oordeel dat deze vorm van overuren een uit te roeien kwaad is van ons onderwijs. Overigens geeft die commentaar blijk van een eenzijdig negatieve benadering , want voor de rest zag dat rapport er bijzonder puik uit (die 27/30 voor Nederlands, om maar iets te noemen).
En veel reden tot klagen is er niet, want in oktober wordt dat tekort voorzichtig omgebogen naar een 18/30. Helaas begonnen in die maand ook nog andere vakleerkrachten toetsen te doen. Bijvoorbeeld die van biologie, die dat bovendien nog onaangekondigd deed ook! En dat twee weken op rij! Verdienstelijke pogingen werden ondernomen om dit waagstuk tot een goed einde te brengen. Evenwel vergeefs…
Het devies vanuit opvoederskringen, klonk dan ook redelijk voorspelbaar:
Gelukkig stond er in november geen cijfer voor biologie geprogrammeerd. Dat was een welkome hulp om eens een rapport te hebben zonder rode markeringen. Een compliment zou daarbij op zijn plaats zijn, zo zou de gedragspsychologie voorschrijven teneinde gewenst gedrag positief te bekrachtigen. Doch ook nu mag het weer niet baten. Het zou liggen aan mijn concentratie. De enige vorm van concentratie die ik haar toewens, is die in een kamp.
Met deze positieve noot trok ik dus naar de kerstexamens. En die uitslag is – alles in overweging genomen – niet slecht te noemen. Sterker nog, aan de unief zouden er velen tekenen voor dergelijke cijfers. Maar niet op de middelbare school. Daar staart men zich blind op die 57% van godsdienst en vooral op die 46% van biologie, niettegenstaande dat ik op het examen zelf voldoende had. Maar punten van dagelijks werk, dat is zoals een aanhangwagen met kasseien: je sleept dat mee en in de ongetemde oceaan van examendeliberaties sleurt je dat de dieperik in.
Inderdaad, een herexamen en enkele verwijten om de kerstvakantie aan te vatten, waren mijn deel. Niettemin, een prettige kerstvakantie!
Hehe, die leraressen Frans zijn op elke school wel iet of wat une pute ;-). En deze lerares ziet er nog scheef uit ook :-D.