Aan het eind van elk academiejaar mest een nauwgezet student zijn kasten uit. Cursussen en gekopieerde nota’s van het voorbije academiejaar worden in anonieme doos gemoffeld en op zolder gestouwd. Daar zullen ze dan enkele jaren doorbrengen om vervolgens containerparkgewijs te verdwijnen bij een volgende opruimbeurt.
Niet alles verdwijnt echter zomaar. Sinds 1e kan hou ik van jaar tot jaar enkele boeken bij die ik zelfs interessant vond. Of gewoon omdat ze zo duur waren dat het niet gepermitteerd is ze weg te doen. Of gewoon om later aan de hypothetische kleinkinderen hero?sche verhalen te kunnen doen van hoe wij in onze tijd nog uit boeken studeerden. Hoe wij die altijd moesten meesleuren en hoe die Acco-cursussen altijd doormidden braken na de eerste leesbeurt. Jaja, die koters zullen immers door al die ebooks en andere digitale toestanden geen benul meer hebben van de geur van ?cht papier!
TEW of HIR?
Helaas… t is communicatiewetenschappen 🙂